Η Μαριλένα Λασκαρίδη γεννήθηκε στην Αθήνα από μητέρα Ελληνίδα και Άγγλο πατέρα. Τα πρώτα παιδικά της χρόνια τα πέρασε στην Αγγλία, ενώ ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές της στην Αθήνα. Πολύγλωσση, σπούδασε Διαφήμιση, Μάρκετινγκ και Κειμενογράφηση. Παντρεύτηκε τον Πάνο Λασκαρίδη και απέκτησαν μαζί τρεις κόρες και ένα γιο.
Εργάστηκε πάνω στο αντικείμενο των σπουδών της μέχρι το 1997 οπότε αναλαμβάνει επισήμως Πρόεδρος της Βιβλιοθήκης «Καίτη Λασκαρίδη», της οποίας η έδρα βρισκόταν σε νεοκλασικό κτήριο στο Νέο Φάληρο. Από την επίσημη σύσταση του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη το 2007, αναλαμβάνει χρέη Αντιπροέδρου και μαζί με τον σύζυγό της Πάνο, Πρόεδρο του Ιδρύματος, ενώνουν τις δυνάμεις τους για τη δημιουργία ενός πνευματικού οργανισμού αφιερωμένου στον πολιτισμό, την παιδεία και τη ναυτιλία. Μεριμνά με ιδιαίτερη φροντίδα για την οργάνωση των χώρων όπου στεγάζεται η Βιβλιοθήκη, με σκοπό να αποτελεί έναν φιλόξενο και οικείο χώρο για ερευνητές, φοιτητές, μαθητές και όλους τους νέους ανθρώπους, στις δυνατότητες των οποίων πιστεύει ακράδαντα.
Η Μαριλένα Λασκαρίδη, επικεφαλής επιστημονικής ομάδας συνεργατών του Ιδρύματος πραγματοποιεί το μεγάλο της όνειρο για την υλοποίηση δωρεάν εκπαιδευτικών προγραμμάτων στους σπουδαστές όλων των βαθμίδων. Το όνειρό της δεν σταματά εκεί και ταξιδεύει τη Βιβλιοθήκη και τα προγράμματά της στα σχολεία πυρόπληκτων, δυσπρόσιτων και οικονομικά ασθενέστερων περιοχών της Ελλάδας, στα σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας των φυλακών Ελαιώνα Θηβών, Αυλώνα και Κορυδαλλού, καθώς και στους καταυλισμούς Romani μέσω ειδικών προγραμμάτων φιλαναγνωσίας. Φροντίζει για τον εξοπλισμό σχολικών και Δημοτικών Βιβλιοθηκών, ενώ παράλληλα έχει την εποπτεία επιμορφωτικών προγραμμάτων, σεμιναρίων και ημερίδων τα οποία παρέχονται και αυτά δωρεάν στους εκπαιδευτικούς. Σημαντική ήταν η προσφορά και η ενεργός δράση της επί σειρά ετών σε κοινωνικές και ανθρωπιστικές οργανώσεις.
Η Μαριλένα Λασκαρίδη σεβόταν και εκτιμούσε τους οικογενειακούς θεσμούς. Σπουδαία Μητέρα, και όχι μόνο για τα παιδιά της, σπάνια σύντροφος και φίλη, η ψυχή της οικογένειάς της και του Ιδρύματος, έφυγε πρόωρα από κοντά μας τον Αύγουστο του 2015, αφήνοντας πίσω της αναπλήρωτο κενό. Γοητευτική οραματίστρια, μαχητική, ευαίσθητη και γενναιόδωρη, η μονίμως χαμογελαστή Αντιπρόεδρος του Ιδρύματος κατάφερε να μεταδώσει το γνήσιο πάθος της για προσφορά και δημιουργία στους συνεργάτες της, τη δεύτερη οικογένειά της όπως έλεγε, οι οποίοι πάνω στα χνάρια της συνεχίζουν το ταξίδι…